Με φαινομενική ανεμελιά, το έργο If You Could See Me Now μεταμορφώνει έναν υποτονικό χορό για κλαμπ σε μια ιλιγγιώδη κυματοειδή κίνηση, με τους τρεις χορευτές να αψηφούν τα όρια του σώματός τους, συνεπαρμένοι από τον ρυθμό.

Ενόσω ο χορός εκτυλίσσεται σταδιακά, η ενέργεια συσσωρεύεται και ηλεκτρίζεται, ελκύοντας το κοινό, συνεπαίρνοντάς το ολοένα και πιο βαθιά σε αυτή την περφόρμανς. Με τη σωματική προσπάθεια να κορυφώνεται, οι αδιάκοπες, γεμάτες τόλμη, κινήσεις επαναπροσδιορίζονται, δημιουργώντας φωτεινές και ευέλικτες εντυπώσεις. Ο χώρος διαστέλλεται και μετατοπίζεται. Ο χρόνος διασπάται και αναδιαμορφώνεται.

Από την έκσταση στην έξαρση και από την κορύφωση στην αποσύνθεση, το έργο If You Could See Me Now δοκιμάζει τις προσδοκίες, αποζητώντας μια νέα ματιά, μετατρέποντας τον αυθορμητισμό σε μια υπνωτική αισθητήρια εμπειρία.

​

Ο Arno Schuitemaker γεννήθηκε το 1976 στην Ολλανδία και σήμερα ζει και εργάζεται στο Άμστερνταμ. Στο χορογραφικό του έργο συγκαταλέγονται τα ακόλουθα: EXIT (2009), TIDE (2011), The Fifteen Project | DUET (2012), I is an Other (2014), Together_till the end (2015), και η τριλογία για τρεις χορευτές While We Strive (2015), I will wait for you (2016) και If You Could See Me Now (2017). Το πιο πρόσφατο και μεγαλύτερο σε εμβέλεια έργο του μέχρι σήμερα είναι το The Way You Sound Tonight που έκανε πρεμιέρα στο Holland Festival τον Ιούνιο του 2018.

Συναρπαστικό, σαγηνευτικό και γεμάτο ένταση, το έργο του είναι καθαρά βιωματικό. Χρησιμοποιώντας συνεχείς και αδιάκοπες κινήσεις, οι παραστάσεις του, βασισμένες στην προσωπική αντίληψη, αποτελούν συναντήσεις που εμβυθίζουν και μεταμορφώνουν, εμπνευσμένες από τη ζωή και την εποχή που ζούμε. Σε συνεργασία με κορυφαίους χορευτές, συνθέτες και σχεδιαστές ήχου, κάθε έργο διαμορφώνει τη δική του ταυτότητα και προοπτική. Το έργο του, που χαρακτηρίζεται συχνά ως διεπιστημονικό, υπερβαίνει τα όρια του χορού.

Το χορογραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε γνωστά θέατρα και σύγχρονα φεστιβάλ παραστατικών τεχνών σε πάνω από 15 χώρες εντός και εκτός Ευρώπης. Τα έργα του με τίτλο The Way You Sound Tonight και I will wait for you έχουν λάβει διθυραμβικές κριτικές στο περιοδικό Theatermaker, και έχουν συγκαταλεχθεί ανάμεσα στις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν. Το περιοδικό tanz ανέδειξε τον Arno Schuitemaker ως έναν από τους ανερχόμενους χορογράφους του 2017, ενώ το Dance Europe τον χαρακτήρισε ως έναν από τους «κορυφαίους χορογράφους της Ολλανδίας». Έχει τιμηθεί με το βραβείο Dioraphte Encouragement Award και το δεύτερο βραβείο κριτικής επιτροπής στον διαγωνισμό [re]connaissance το 2016.

​

Σύλληψη & Δημιουργία: Arno Schuitemaker

Χορευτές: Stein Fluijt, Ivan Ugrin, Noemie Wagner

Δραματουργία: Guy Cools

Μουσική σύνθεση: Wim Selles

Σχεδιασμός φωτισμού: Vinny Jones

Κοστούμια: Inge de Lange

Τεχνική: Natasja Giebels

Το If You Could See Me Now είναι μία παραγωγή της SHARP/ArnoSchuitemaker σε συμπαραγωγή με τους HELLERAU – Europäisches Zentrum der Künste (Δρέσδη, Γερμανία), O Espaço Do Tempo - Associação Cultura (Montemor-o-Novo, Πορτογαλία), CND Centre National de la Danse (Pantin, Γαλλία), KLAP Maison pour la Danse (Μασσαλία, Γαλλία) και Tafelhalle im KunstKulturQuartier (Νυρεμβέργη, Γερμανία). Το έργο χρηματοδοτείται από τους οργανισμούς Performing Arts Fund NL, Fonds 21, VSBfonds και Prins Bernhard Cultuurfonds.

Από τη γέννησή της στο Δέλτα του Μισσισσιππή, η τζαζ μουσική, που αναδύθηκε την ίδια περίοδο με τον μοντέρνο χορό, ανέκαθεν αποτελούσε χώρο δημιουργικότητας και πειραματισμού. Έκτοτε, οι δύο μορφές τέχνης σπανίως συνευρίσκονται παρά τα κοινά τους στοιχεία: τον πειραματισμό και το ελεύθερο πνεύμα που αποτελούν την πεμπτουσία τους. 

Ο Brahim Bouchelaghem δημιούργησε το έργο Tracks για την dansewindows (χορός παντού και για όλους) βασισμένο στη τζαζ μουσική. Το χιπ χοπ έρχεται σε αντίθεση με την τζαζ και τον σύγχρονο χορό που αναδύονται κατά την Οργιώδη Δεκαετία του ’20. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό συναπάντημα ενός πρώην τζαζίστα, μίας φιλόδοξης τραγουδίστριας, ενός χαμένου μουσικού κι ενός ληστή. Με τα όνειρά τους, με ελπίδα και πίστη, ο καθένας θα προσπαθήσει να εξημερώσει τον άλλον, άλλοτε με αστείο, άλλοτε με αλλοπρόσαλλο, αλλά και με σοβαρό τρόπο, παρασύροντας το κοινό στους ζωντανούς ρυθμούς του έργου. 

​

www.zahrbat.com

Χορογραφία: Brahim Bouchelaghem

Βοηθός χορογράφου: Vincent Delétang

Χορευτές: Fouad Atzouza, Chinatsu Kosakatani, Alhouseyni N’Diaye, Brahim Bouchelaghem

Μουσική: On the sunny side of the street (Louis Armstrong) / Yesterday (Billie Holiday) / Erroll’s bounce (Erroll Garner) / My funny Valentine (Gerry Mulligan) / Imagine (Vijay Iyer) / Take five (Dave Brubeck), Nicolas De Zorzi, Put A Lid On It (Caspar Remix – Squirrel Nut Zippers), Booty Swing et Rough Cuts (Parov Stelar)

Μουσική επιμέλεια: Nicolas De Zorzi

Κοστούμια: Emmanuelle Geoffroy

Παραγωγή: Compagnie Zahrbat, Centre Chorégraphique National Roubaix Nord-Pas de Calais

Με τη στήριξη των:  Communauté d’Agglomération Artoiscomm., Conseil Général du Pas-de-Calais

​

Την ομάδα Zahrbat στηρίζουν: City of Roubaix, Region Hauts de France, DRAC Hauts de France.

Δημιουργία 2012 - Επανεκτέλεση 2014

Τάματα: Υποσχέσεις και αφιερώματα που δίνονται σε θεούς ή αγίους με αντάλλαγμα μία χάρη, μία ευεργεσία ή την εκπλήρωση ενός πόθου.

​

Μόνοι και ηττημένοι, έξι άντρες αναζητούν την καινούργια τους πίστη.  Σε ένα τοπίο άχρονο και μοναχικό, σε έναν τόπο όπου η μνήμη γίνεται εφιάλτης και το παρόν μια βαθιά πληγή, παλεύουν βίαια, αλλά συγχρόνως αθόρυβα, για να ξανασυναντήσουν το σώμα τους, την αλήθεια τους… το φως.

​

Τα σώματα πέφτουν, αγκαλιάζονται, τρέμουν, ακινητοποιούνται, αναπνέουν, τινάζονται, εκτινάζονται, λικνίζονται, παλεύουν, χορεύουν, ποθούν, ελπίζουν, υπόσχονται και τάζουν.  Στιγμιαίες συναντήσεις που έρχονται και ξανάρχονται και άλλες που χάνονται για πάντα στο σκοτάδι αφήνοντας τους και πάλι μόνους, αντιμέτωπους με τα πάθη τους, τις επιθυμίες τους και τους φόβους τους. Μοναδικός αντίπαλος, ο εαυτός τους.

Ένα σκοτεινό, παγανιστικό και συγχρόνως ποιητικό ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας, της ανάγκης για τρυφερότητα, της αίσθησης του να ανήκεις κάπου, το να ανήκεις σε κάποιον, της συνύπαρξης.  Ένα ταξίδι μελαγχολικό, κρυμμένο πίσω από σκιές και σκοτάδια, αλλά και γεμάτο με επιθυμίες, πόθους, ορμή, θραύσματα μνήμης και ξαφνικές, αιχμηρές σκιές φωτός.  Μια ματιά στις κρυφές επιθυμίες και ανείπωτες ιστορίες της τρυφερής αρσενικής ψυχής.

​

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Σὰν σώματα ὡραῖα νεκρῶν ποὺ δὲν ἐγέρασαν
καὶ τἄκλεισαν, μὲ δάκρυα, σὲ μαυσωλεῖο λαμπρό,
μὲ ρόδα στὸ κεφάλι καὶ στὰ πόδια γιασεμιὰ –
ἒτσ ’ ἡ ἐπιθυμίες μοιάζουν ποὺ ἐπέρασαν
χωρὶς νὰ ἐκπληρωθοῦν∙ χωρὶς ν ’ ἀξιωθεῖ καμιὰ
τῆς ἡδονῆς μιὰ νύχτα, ἢ ἕνα πρωῒ της φεγγερό.     

Κ. Π. Καβάφης

​

Σύλληψη - Χορογραφία:  Φώτης Νικολάου

Μουσική:  Δημήτρης Σπύρου

Σκηνικά:  Έλενα Κοτασβήλι, Αλέξης Βαγιανός

Κοστούμια:  Κωνσταντίνα Ανδρέου

Φωτισμοί:  Παναγιώτης Μανούσης

Προωθητικό βίντεο:  Νίκος Νικολόπουλος

​

Χορευτές - Ερμηνευτές: Τάσος Καραχανίδης, Πάνος Μαλακτός, Φώτης Νικολάου, Γιάννης Οικονομίδης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Δημήτρης Σπύρου  

Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, στα πλαίσια του προγράμματος Τερψιχόρη 2018 για την έρευνα και την ανάπτυξη του σύγχρονου χορού.

Για το σωματικά απαιτητικό Swish, η Tereza Hradilková αντλεί έμπνευση από το έργο της στη χορευτική ταινία Beating. Γοητευμένη από την ευκολία με την οποία οι μποξέρ πηδάνε πάνω από το σχοινάκι, από τον ρυθμό και την αλληλεπίδραση χεριών και ποδιών, ξεκίνησε να εξερευνά τα δικά της όρια. Το σχοινάκι δεν είναι απλώς ένα παιδικό παιχνίδι: συμβολίζει τη φιλοδοξία, την επιθυμία για περφόρμανς, για αυτοβελτίωση. «Θα καταφέρεις ποτέ να ξεπεράσεις τα όρια του εαυτού σου ή θα παραμείνεις παγιδευμένος σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο αδυνατείς να αποδράσεις;» αναρωτιέται η περφόρμερ, της οποίας το έργο απέσπασε Βραβείο «Καλύτερης Χορογραφίας της Χρονιάς» στην Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού της Τσεχίας το 2017.

«Με σαγηνεύει ο τρόπος με τον οποίο πηδάνε το σχοινάκι οι μποξέρ. Απολαμβάνω την ελαφρότητα της κίνησης, τον εναλλασσόμενο ρυθμό, την κίνηση χεριών και ποδιών. Είναι σαν ένα ξεχωριστό είδος χορού. Με γοητεύουν τα πηδήματα και τα άλματα, μα κυρίως ο ήχος του σχοινιού που συνοδεύει τις κινήσεις», εξηγεί η Hradilková.

​

Η Tereza Hradilková ξεκίνησε να ασχολείται με τον χορό σε νεαρή ηλικία, αρχικά ως μέλος της ομάδας παραδοσιακών χορών Valášek. Ακολούθως, σπούδασε στο Κονσερβατόριο Duncan Centre και, στη συνέχεια, στο Theaterschool Amsterdam στην Ολλανδία. Στην πορεία, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη για δύο χρόνια αναζητώντας νέες εμπειρίες και, κατόπιν, ξεκίνησε να συνεργάζεται με χορογράφους στην Τσεχία και το εξωτερικό. Το πρώτο της έργο, το ντουέτο Variable με τον Einat Ganz, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στο Aerowaves Spring Forward. Αναζητώντας έναν χώρο για περαιτέρω πειραματισμό, συνίδρυσε τον πολυχώρο Truhlárna όπου δημιούργησε το πρώτο της πετυχημένο σόλο με τίτλο Swish, που βραβεύτηκε από τη διεθνή κριτική επιτροπή της Πλατφόρμας Σύγχρονου Χορού της Τσεχίας και συμμετείχε σε πληθώρα διεθνών φεστιβάλ όπως Rencontres Chorégraphiques Internationales de Seine-Saint-Denis, Julidans NEXT, TANEC PRAHA festival - Tanzmesse 2018.

​

Ο Filip Míšek είναι μουσικός και συνθέτης. Είναι ιδρυτικό μέλος της μπάντας Khoiba με την οποία ηχογράφησε δύο άλμπουμ, δύο δίσκους EP και παρουσίασε το έργο του σε συναυλίες στην Τσεχία και ανά την Ευρώπη. Σήμερα, είναι γνωστός με το ψευδώνυμο Dikolson. Το πρώτο του άλμπουμ, με τίτλο The Bear is Sleeping Now κυκλοφόρησε το 2011 από την Minority Records και, αργότερα, το 2013, στην Ιαπωνία από τη δισκογραφική Friend of Mine Records. Συνθέτει μουσική για τον κινηματογράφο (Restart, Day of the Dragon, Pleasure, Lichožrouti), για το θέατρο και για παραστάσεις χορού (Termination condition, Anticodes, Boys & Girls, Guide, Swish).

​

Σύλληψη, χορογραφία,  ερμηνεία: Tereza Hradilková

Δραματουργία και συνσκηνοθεσία: Biljana Golubović

Ζωντανή μουσική: Filip Míšek

Κοστούμια: Marjetka Kürner Kalous

Σχεδιασμός ήχου: Pavel Kotlík

Ηχοληψία: Michal Sýkora

Σύμβουλος: Lukáš Jiřička

Υπεύθυνος παραγωγής: Veronika Hladká

Παραγωγός: Jakub Hradilek

Συμπαραγωγή: Tanec Praha / PONEC - dance venue, Studio Truhlárna

Ευχαριστίες: Daniel Wunsch, Petr Horký, Jakub Hradilek, Jan Horák, Palo Kršiak, Festival Bazaar, Dan Gregor

Με τη στήριξη των: Υπουργείο Πολιτισμού Τσεχίας, Ίδρυμα Život umělce ​

Το έργο inaudible είναι μία βραβευμένη χορογραφία για δεξιοτέχνες χορευτές που απέσπασε Βραβείο Καλύτερου Ελβετικού Χορευτικού Έργου το 2017 στον Διαγωνισμό «Current Works Competition». Στο έργο του, ο Βελγοελβετός Thomas Hauert αγγίζει το κοινό έδαφος μεταξύ χορού και μουσικής. Ο δημιουργός  έχει ως αφετηρία την έννοια της «ερμηνείας» για αυτή την ομαδική περφόρμανς για έξι χορευτές. Χρησιμοποιεί υφιστάμενες μουσικές συνθέσεις, τις οποίες συσχετίζει με χορογραφικές παρτιτούρες, από τις οποίες προκύπτει ένα έργο δομημένου αυτοσχεδιασμού με βάση τη μουσική. Στο inaudible (2016), οι χορευτές έρχονται αντιμέτωποι με το Concerto in F  του George Gershwin και το Ludus de Morte Regis του σύγχρονου συνθέτη MauroLanza. Εξερευνώντας πάντοτε νέες χορευτικές προσεγγίσεις, ο Hauert ανατρέπει την έννοια του mickey-mousing, δηλαδή την τεχνική συγχρονισμού μουσικής και δράσης επί σκηνής, επιτρέποντας στις κινήσεις να ακολουθήσουν απευθείας τη μουσική. Το αποτέλεσμα είναι μία συνοπτική και λεπτομερής χορογραφία, μία συναρπαστική σειρά κινήσεων που προσδίδουν υπόσταση στη μουσική εμπειρία.

​

Η ZOO/Thomas Hauert είναι ομάδα σύγχρονου χορού που έχει τη βάση της στις Βρυξέλλες. Το 1998, ο Ελβετός χορευτής Thomas Hauert από το Σόλοτουρν της Ελβετίας, ίδρυσε τη δική του ομάδα χορού με την οποία έχει έκτοτε δημιουργήσει και παρουσιάσει πέραν των είκοσι έργων, όπως Cows in Space, Verosimile, Modify, Walking Oscar, Accords, MONO, (sweet) (bitter), inaudible, παραστάσεις που έχουν ταξιδέψει ανά τον κόσμο. Η πιο πρόσφατη δημιουργία του, με τίτλο How to proceed είναι μία παράσταση που σηματοδοτεί την 20ή επέτειο της ZOO/ThomasHauert, η πρεμιέρα της οποίας πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Θέατρο της Λιέγης (Théâtre de Liège). Πέρα από το πλαίσιο της ZOO, στο ενεργητικό του χορογράφου συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, συνεργασίες με τους ακόλουθους οργανισμούς και θέατρα: P.A.R.T.S., Zurich Ballet, Toronto Dance Theatre, Candoco Dance Company και CCN Ballet de Lorraine. Από το 2014, ο Thomas Hauert είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του προπτυχιακού προγράμματος σύγχρονου χορού της σχολής La Manufacture στη Λωζάννη. Είναι, επίσης, εξωτερικός συνεργάτης (“artiste en compagnonnage”) του Θεάτρου της Λιέγης για την περίοδο 2018-2022 και φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στο Théâtre Les Tanneurs.

​

Χορευτές: Fabian Barba, Thomas Hauert, Sarah Ludi, Albert Quesada, Gabriel Schenker, Mat Voorter

Τεχνικός Διευθυντής: Bert Van Dijck

Μουσική: George Gerswhin Piano Concerto in F, Mauro Lanza Ludus de Morte Regis

Κοστούμια: Chevalier-Masson

Φωτισμός: Bert Van Dijck

Ήχος: Bart Celis

Μουσική επιμέλεια: Thomas Hauert

Μουσικός συνεργάτης: Ircam - Martin Antiphon

Παραγωγή: ZOO/Thomas Hauert

Συμπαραγωγή: Kunstenfestivaldesarts (BE) / Charleroi Danse (BE) / PACT Zollverein (DE) / La Bâtie – Geneva Festival (CH) / Centre chorégraphique national de Rillieux-la-Pape – direction Yuval Pick (FR) / Théâtre Sévelin 36 (CH) / CDC Atelier de Paris-Carolyn Carlson (FR) / Ircam – Centre Pompidou (FR)

Με τη στήριξη των: Fédération Wallonie-Bruxelles – Service de la danse / Pro Helvetia – Swiss Arts Foundation / Loterie Nationale / Vlaamse Gemeenschapscommissie / Ein Kulturengagement des Lotterie-Fonds des Kantons Solothurn / Wallonie-Bruxelles International

Στούντιο: Charleroi danse, La Raffinerie (BE) / Grand Studio (BE) / Centre chorégraphique national de Rillieux-la-Pape – direction Yuval Pick (FR)

Ευχαριστίες: Les Cris de Paris (direction Geoffroy Jourdain), who commissioned and performed Ludus de Morte Regis from Mauro Lanza in festival ManiFeste (Ircam – Centre Pompidou), 2013

Μια παράσταση χορού στα όρια θεάτρου και μουσικής. Ένας ποιητικός χειμαρρώδης λόγος που ξετυλίγει επί σκηνής το νήμα της γυναικείας αφήγησης. Η παράσταση Speechless εμπνέεται από δημόσιους λόγους, διακηρύξεις, άρθρα και κείμενα, φέρνοντας στο φως τη θραυσματική και ανεπίσημη φωνή των γυναικών, που ταξιδεύει από τα βάθη των αιώνων μέχρι τις μέρες μας.

Η γυναικεία χειραφέτηση και ανεξαρτησία, ζητήματα ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα, επανέρχονται διαρκώς και μοιάζουν όλο και περισσότερο σημερινά. Πώς ακούμε σήμερα τον λόγο των γυναικών που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο; Πώς συνδεόμαστε με τη γυναικεία αφήγηση;

​

Η Σοφία Μαυραγάνη, με επιμονή στις κοινωνικοπολιτικές προβληματικές, με τη λεπτή χιουμοριστική της ματιά και με διάθεση παιγνιώδους εξερεύνησης, συνεργάζεται με τη μουσικό Μάρθα Μαυροειδή, γνωστή για την σύζευξη της παραδοσιακής με τη σύγχρονη μουσική. Η Μαυροειδή δημιουργεί στο Speechless φωνητικές συνθέσεις για μια ορχήστρα δωματίου με όργανα τους ίδιους τους ερμηνευτές. Οι Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Κοτσιφάκης και Σάνια Στριμπάκου εναλλάσσουν τη σκυτάλη σε μια ερμηνευτικά απαιτητική παράσταση που εκκινεί από τον χορό και φλερτάρει άλλοτε με το θέατρο και άλλοτε με τη μουσική. Με έναν ιδιοσυγκρασιακό λυρισμό και με ποπ ανατάσεις, το Speechless γίνεται το κανάλι μέσα από το οποίο παρακολουθούμε τη φωνή των γυναικών έτσι όπως έχει ταξι

Η Σοφία Μαυραγάνη είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση στην τέχνη του χορού, καθώς δραστηριοποιείται στο πεδίο αυτό ως δημιουργός, χωρίς να προέρχεται από τις κλασικές σπουδές χορού. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων/Marketing στo Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα Χορογραφία/Dance making στο ArtEZUniversity of Arts, Άρνεμ/Ολλανδία.

Γνωστή για τον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα των έργων της, έχει παρουσιάσει έργα της στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε ανεξάρτητα θέατρα, διοργανώσεις και φεστιβάλ (Αerowaves19, Documenta 14, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας,  Φεστιβάλ Δημητρίων, MIRfestival, ΚΘΒΕ, PARK YOUR ID festival/Mάαστριχτ, Dance Days International Festival/Χανιά, Θέατρο Απόλλων/Σύρος, Τeatro Belisario/Μπουένος Άιρες, Teatro Lagrade/Mαδρίτη κ.ά.).

Η εκπαιδευτική της δράση χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία πρωτότυπων εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών προγραμμάτων όπως το «playforPLACE», τo οποίo έχει πραγματοποιηθεί σε 17 πόλεις σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική, Αφρική και Ωκεανία και το Breaking Art, ένα δημιουργικό εργαστήρι για νέους χορογράφους και συνθέτες που πραγματοποιείται σε παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Παράλληλα, διδάσκει αυτοσχεδιασμό και σύνθεση σε σχολές και κέντρα χορού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος του διεθνούς καλλιτεχνικού δικτύου FINGERSIX και της ομάδας FINGERSIX/Athens.

Aerowaves Twenty19 Artist

www.sofiamavragani.com

Ιδέα, Χορογραφία: Σοφία Μαυραγάνη

Ερμηνεία, συνδημιουργία: Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Κοτσιφάκης, Σάνια Στριμπάκου

Μουσική σύνθεση: Μάρθα Μαυροειδή

Σκηνικός χώρος, κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Σύμβουλος δραματουργίας: Ιωάννα Βαλσαμίδου

Έρευνα: Ιωάννα Βαλσαμίδου, Βαρβάρα Μήτση, Σοφία Μαυραγάνη

Προβολή, Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης

Παραγωγή: FINGERSIX

​

Mε την οικονομική ενίσχυση του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού

Με την υποστήριξη του Κέντρου Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν και του Θεάτρου Τέχνης

Το έργο Silent Lines είναι βασισμένο στη μελέτη και την εξερεύνηση του R. Maliphant γύρω από τον χορό και την ανατομία, χρησιμοποιώντας έναν ξεχωριστό συνδυασμό κίνησης, προβολής και φωτισμού. Το Silent Lines εξυμνεί τις ποιητικές δυνατότητες της κίνησης, βασισμένο στη μεθοδολογία των εσωτερικών και εξωτερικών κινήσεων, της ψυχής και του σώματος, εξερευνώντας τις οπτικά πλούσιες και ηχηρές συνδέσεις μεταξύ μικρόκοσμου και μακρόκοσμου.

Η Russell Maliphant Dance Company ιδρύθηκε το 1996 με σκοπό τη δημιουργία παραγωγών με τη συμμετοχή των χορευτών της ομάδας. Έκτοτε, έχει αποσπάσει δύο βραβεία Olivier, τρία βραβεία South Bank Show και τρία βραβεία της Εθνικής Ένωσης Κριτικών Χορού (Critics’ Circle National Dance) «Καλύτερης Σύγχρονης Χορογραφίας» και «Καλύτερης Ανεξάρτητης Ομάδας Χορού», καθώς και πληθώρα εθνικών και διεθνών βραβείων και διακρίσεων.

​

Το έργο του Russell Maliphant διακρίνεται για τη μοναδική προσέγγισή του ως προς τη ροή, την ενέργεια και τη διαρκή εξερεύνηση της σχέσης μεταξύ κίνησης, φωτός και μουσικής. Τα τελευταία 20 χρόνια, ο Maliphant συνεργάζεται στενά με τον πρωτοπόρο σχεδιαστή φωτισμού Michael Hulls, εξερευνώντας και υλοποιώντας τις ιδέες του. Οι Russell Maliphant και Michael Hulls είναι μόνιμοι συνεργάτες-καλλιτέχνες του οργανισμού Sadler’s Wells. Τον Απρίλιο 2018, η ομάδα Russell Maliphant Dance Company έγινε μέλος του National Portfolio Organisations του Συμβουλίου Τεχνών της Αγγλίας. Το γεγονός αυτό έχει ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Russell Maliphant Dance Company, η οποία είναι φιλοξενούμενη ομάδα στο DanceEast, στο Ipswich.

​

Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Russell Maliphant

Βοηθός Συνεργάτης: Dana Fouras

Εκτελεστικός Παραγωγός: Martin Collins

Σχεδιασμός βίντεο: Παναγιώτης Τομαράς / Panagiotis Tomaras

Σχεδιασμός κοστουμιών: Stevie Stewart

Φωτογραφίες: Julian Broad

Το έργο Silent Lines είναι μία συμπαραγωγή της Sadler’s Wells και στηρίζεται από τους οργανισμούς Arts Council England, Cockayne, The London Community Foundation, Ipswich Council, Lancaster Arts και DanceEast.

​

Ιδιώτες χορηγοί: Jules & Cheryl Burns, Denis Shafranik, Jake & Sandi Ulrich.

www.russellmaliphantdancecompany.co

Το PARTY είναι μία διαδραστική παράσταση όπου κοινό και ερμηνευτές χορεύουν μαζί. Διαδραματίζεται σε ένα ειδικό δωμάτιο με τεράστιες πιτσιλιές από μπογιά στο πάτωμα και στο ταβάνι, με ζωντανή μουσική με DJ και ενήλικες ντυμένους με μάσκες και κοστούμια. Στην παράσταση αυτή, το κοινό δεν αποτελεί το ακροατήριο, αλλά τους καλεσμένους στο πάρτι… οι οποίοι ούτε κάθονται, ούτε αράζουν, παρά μόνο ιδρώνουν!

Το PARTY είναι η πρόσκλησή μας για ξεφάντωμα, για διασκέδαση και για χορό. Μαζί, θα δημιουργήσουμε ένα χώρο όπου θα μπορούμε να χορεύουμε και να διασκεδάζουμε. Θα ζήσουμε την εμπειρία αυτή στο έπακρον, θα χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης, θα διεισδύσουμε μαζί σε έναν νέο κόσμο. Σε έναν κόσμο όπου ο καθένας θα μπορεί να χορεύει όπως πραγματικά θέλει. Στο PARTY, θα υπερβούμε τα σύνορα της γλώσσας και του πολιτισμού, ο καθένας θα είναι ευπρόσδεκτος να λάβει μέρος και κάθε παιδί να χορέψει. Καθοδηγώντας τους συμμετέχοντες καθ’ όλη τη διάρκεια του πάρτι, οι περφόρμερ θα ενθαρρύνουν τα παιδιά να λάβουν αποφάσεις και να εκφραστούν μέσα από τη σιωπηλή γλώσσα του χορού. Το PARTY είναι μία αντισυμβατική τελετή για τη σύγχρονη επιθυμία μας για συλλογικότητα.

​

Από και με τους: Alfredo Zinola, Maxwell McCarthy, Julia B. Laperrière

Μουσική: DJ Sarah Adorable

Σκηνικά: Vladimir Miller

Φωτισμός: Marek Lamprecht

Τεχνικός διευθυντής: Paul Friedrich

Παραγωγή: Micaela Kühn Jara

Το PARTY είναι μία παράσταση χορού από τους Alfredo Zinola και Maxwell McCarthy, η οποία δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Julia B. Laperrière και την DJ Sarah Adorable. Το έργο της Alfredo Zinola Productions είναι βασισμένο σε συνεργασίες με πληθώρα καλλιτεχνών. Σε συνεργασία με τον McCarthy, έχουν δημιουργήσει, επίσης, την παιδική παράσταση Nero, με θέμα το σκοτάδι, καθώς και την παράσταση Naked Body and Reflections ένα έργο για τις αντανακλάσεις δύο γυμνών σωμάτων. Τη διοίκηση και οργάνωση της ομάδας αναλαμβάνει η παραγωγός Micaela Kühn Jara.

Το εργαστήρι θα εξερευνήσει την κίνηση μέσα από την εκπαίδευση του Maliphant γύρω από διάφορες μεθόδους όπως την εναλλακτική θεραπεία του bodywork (ως επαγγελματίας θεραπευτής της μεθόδου δομικής ενσωμάτωσης «Rolfing»), καθώς και άλλες πρακτικές όπως είναι το κλασικό μπαλέτο, η γιόγκα και οι πολεμικές τέχνες τις οποίες έχει ενσωματώσει στο χορογραφικό του έργο. Οι ασκήσεις θα επικεντρωθούν σε στρατηγικές θέσεων διαφόρων σχολών, οι οποίες εφαρμόζονται σε τεχνικές που οι συμμετέχοντες πιθανόν να γνωρίζουν ήδη, ή που επηρεάζουν ιδιότητες όπως τη φόρμα, τη ροή και τη δυναμική.